W czasie tego spotkania rozmawiamy o:

• diagnozie – czym jest, co może oznaczać, ale także to, co może dać;
• terminie “zaburzenie” – dlaczego warto używać go tylko w dokumentach, a nie w relacjach;
• normach i wyzwaniach, jakie stawiają tym, którzy się w nich nie mieszczą;
• uważności na granice przy uczeniu dzieci umiejętności społecznych;
• presji, ciśnięciu i przekonaniu, że wszystko da się wytrenować;
• ogromnej roli świadomych dorosłych w domu i szkole, i gotowości, by dowiedzieć się o dziecku jak najwięcej;
• trudnych zachowaniach, które mają swoje wyjaśnienie i swoją funkcję;
• ciekawości i zaufaniu do dziecka;
• kierowaniu fokusa na pasję;

• warunkach jakie możemy tworzyć, by wspierać rozwój.